Arcydzieła Augusta Zamoyskiego już w Muzeum Narodowym!

    Prezentowana kolekcja Augusta Zamoyskiego (1893 Jabłoń – 1970 Saint-Clar-de-Rivière) została w 2019 roku zakupiona dla Muzeum Narodowego w Warszawie. To zbiór wyjątkowy: gromadzący wybitne rzeźby – dzieło jednego z najlepszych polskich rzeźbiarzy XX wieku – i reprezentatywny dla całej jego twórczości. 
 
Losy kolekcji odzwierciedlają burzliwą biografię jej twórcy: wielokrotnie zmieniała miejsce przechowywania i ekspozycji w związku z licznymi podróżami i przeprowadzkami artysty. Po śmierci Zamoyskiego z inicjatywy wdowy zostało utworzone prywatne, małe muzeum w Prieuré des Granges we francuskich Pirenejach: w zupełnym odosobnieniu, daleko od zabudowań mieszkalnych, wśród gęstych lasów. Druga część spuścizny po artyście była prezentowana nieopodal, w pocysterskim średniowiecznym klasztorze w Sylvanès. To właśnie stamtąd kolekcja została zakupiona i w marcu 2019 przywieziona do Warszawy. 
 
Zbiór składa się z 93 rzeźb. Są to prace pochodzące ze wszystkich okresów twórczości Augusta Zamoyskiego – od tych najwcześniejszych, powstałych jeszcze w jego rodzinnym Jabłoniu na Lubelszczyźnie, po rzeźby z ostatnich lat życia (m.in. Zmartwychwstanie, które przygotowywał na swój nagrobek w Saint-Clar-de-Rivière). Obok dzieł rzeźbiarskich do kolekcji należy 12 rysunków i szkiców przygotowawczych, a także kilka rzeźb uczniów Zamoyskiego. Ponadto zestaw narzędzi liczący ponad 200 obiektów, pozwalający szczegółowo poznać warsztat artysty. Elementami scenografii wystawy są również skrzynie, w których transportowano rzeźby z Pirenejów do Polski. 
 
Podczas prezentacji kolekcji w Muzeum Narodowym w Warszawie rzeźby zostaną poddane procesowi konserwacji – w salach muzealnych, na oczach publiczności. 
 
Zamoyski tworzył przez ponad pół wieku, w tym przez trzydzieści lat we Francji i piętnaście lat w Brazylii, dokąd wyemigrował w czasie II wojny światowej. Od końca drugiej dekady XX w. wielokrotnie wystawiał swoje prace, głównie w Polsce, we Francji i w Brazylii – już wówczas zyskał uznanie krytyki i publiczności. Interesował się zagadnieniami związanymi ze strukturą materiału, jego właściwościami, takimi jak twardość i ziarno, oraz możliwościami kształtowania form bezpośrednio w kamieniu (taille directe). Tworzył w różnych materiałach, wiele jego dzieł powstało w marmurze, granicie czy diorycie – kamieniach niezwykle twardych. 
 
August Zamoyski ogromnie troszczył się o zachowanie swego dorobku: niechętnie pozbywał się rzeźb, a kilka razy nawet odkupił sprzedane prace od właścicieli. Pragnął, aby kolekcja nie uległa rozproszeniu i aby znalazła miejsce odpowiednie dla jej ekspozycji – choć nie pozostawił testamentu, wiele razy wyrażał nadzieję, że będzie to Muzeum Narodowe w Warszawie. 
 
Ewa Ziembińska
Kuratorka projektu ze strony MNW
zdj. MKiDN

Wspieraj niezależne warszawskie media.

Dzięki Tobie możemy pełnić naszą misję

Konto do wpłat: 61102049000000890231388541

w tytule wpłat: Darowizna

Przeczytaj również

Logotyp Portal Warszawski
Kontakt

Ostatnie atykuły