Świątynia na Bielanach to również świątynia Sztuki. Dużo zdjęć.

    Ten obiekt na naszych łamach pojawia się często, gdyż jest to absolutny unikat w skali miasta. Poza Wizytkami, kościołem Seminaryjnym, św. Anną, i tą również w Wilanowie, klasztorem Bernardynów na Czerniakowie, św. Katarzyną i dwoma innymi, ten kościół jest żywym świadectwem przeszłości miasta. Często tam bywamy i pokazujemy to miejsce naszym gościom!

   Kościół został wzniesiony na polecenie króla Władysława IV, dla zakonu Kamedułów, przybyłych tu z Bielan krakowskich, w latach 1669–1710, lecz prace wykończeniowe ciągnęły się przez następne pół wieku. Kościół wzniesiony został w stylu późnobarokowym na planie wydłużonego ośmioboku z dwoma dużymi kaplicami. Wnętrze, jak i fasada kościoła zdobi stiukowa dekoracja rokokowa oraz cenne obrazy. W zakrystii na sklepieniu znajdują się malowidła M. A. Palloniego z drugiej połowy XVII wieku. W kościele znajduje się serce Michała Korybuta Wiśniowieckiego oraz jego matki, a przy świątyni grób Stanisława Staszica.  Oprócz kościoła zachowane są do dziś inne zabudowania klasztorne: refektarz, infirmeria, kapitularz (mimo wszystko nie to samo), dom gościnny i trzynaście domków pustelniczych – eremów. Jednym słowem perła!

    Dwa lata trwał remont, który nadał świątyni nowego blasku (https://portalwarszawski.com.pl/2018/06/25/architektoniczna-perla-baroku-z-pieknymi-freskami-palloniego-jak-nowa-zdjecia/.

    Całkowicie została odnowiona zewnętrzna bryła kościoła, rzeźbienia i ornamentyka. Kolejnym krokiem będzie dogrzanie kościoła.

   Wierzymy, że proboszcza ks. Wojtka Drozdowicza znają warszawiacy bardzo dobrze, To przykład duchownego, który pięknie prowadzi nas po meandrach naszego życia i duchowych problemach.

Proboszcz też jest wielkim miłośnikiem sztuki i historii. Kolejnym dowodem na jego edukacyjną działalność, jest otwarcie nowej, małej ale bardzo bogatej ekspozycji, na której znajdują się pamiątki po królowej Cecylii –  ornat podarowany z jej fundacji czy rzeźby z XVII wieku.

    To wszystko znajdziecie na pierwszym piętrze za prezbiterium. Tam znajduje się  maleńka piękna ekspozycja, która zachwyca bogactwem; mszały z XIX wieku, piękne haftowane ornaty, rzeźby polskie z przełomu XVII i XVIII wieku czy inne cuda. Oczywiście w godzinach otwarcia świątyni!

Na dole w podziemiach świątyni, jak i wśród eremów napotykamy wszędzie Sztukę.

Wspaniałe miejsce!

PW

ps. powiększ zdjęcia