Tramwaje Warszawskie ogłosiły przetarg na budowę tramwaju na Rakowieckiej. Trasę między Puławską a al. Niepodległości mają zbudować zbudować w 22 miesiące.
Rys historyczny
Jeszcze nie przebrzmiały echa podjętej w 1948r. decyzji o likwidacji przedwojennej trasy wilanowskiej – a już zaczęto myśleć o jej odtworzeniu. W listopadzie 1952r. zapadła decyzja Stołecznej Rady Narodowej o budowie nowej trasy tramwajowej do Wilanowa (który od maja 1951r. został włączony w obszar stolicy). Okazało się bowiem że podległa PKP kolejka wilanowska (kursująca ówcześnie od stacji Belweder w okolicy ulic Belwederskiej i Parkowej ulicami Belwederską, Sobieskiego, Idzikowskiego i Powsińską) nie spełnia oczekiwań mieszkańców Dolnego Mokotowa (tym bardziej że centralnie podjęto decyzję o jej stopniowym wygaszaniu).
Nowa trasa tramwajowa miała tym razem przebiegać z okolic pl. Unii Lubelskiej wzdłuż planowanej ulicy Spacerowej, dalej Nowoparkową (obecnie Gagarina), Czerniakowską, Powsińską i Wiertniczą do Wilanowa. Celem uniknięcia kolizji z trasą kolejki wilanowskiej – ta druga w 1954r. została nieznacznie skrócona a stacja początkowa kolejki została przeniesiona na południową stronę ulicy Spacerowej.
Budowa trasy tramwajowej ruszyła w 1956r., została podzielona na dwa etapy – pierwszy do pl. Bernardyńskiego i drugi do Wilanowa. Początkowo przewidywano przebieg ulicš Skolimowską, po kilku miesiącach zadecydowano o przesunięciu trasy na południe – co wymusiło wyburzenie części zabudowań nieczynnej już zajezdni tramwajowej „Mokotów” przy ul. Puławskiej (na miejscu hali postojowej powstało najpierw torowisko tramwajowe, potem na miejscu kolejnych zabudowań – jezdnie ulicy Goworka). W trakcie budowy pojawiały się problemy typowe dla socjalistycznego planowania – okazało się że niezbędne jest przeniesienie baraków magazynowo-biurowych przedsiębiorstwa budującego osiedle Sielce – bo nie przedsiębiorstwo to wiedziało o budowie trasy tramwajowej, należało rozebrać budynek mieszkalny przy ul. Czerniakowskiej 113 – ale nie było dokąd przenieść jego mieszkańców, należało przenieść gazociąg i linie telefoniczne – ale odpowiedni wykonawcy nie mieli zabezpieczonych materiałów ani „mocy przerobowych”.
Mimo tych trudności w dniu 20 lipca 1957r. otwarto nową trasę tramwajową – od razu w całości do Wilanowa. Tego dnia o godz 15.00 na nowe tory wjechał pierwszy tramwaj – skład N+ND o numerach tab. 800+1731 kursujący na linii 33. Nowa trasa liczyła 8,4 km długości, znajdowało się na niej 17 przystanków oraz dwie pętle pośrednie – przy pl. Bernardyńskim i na Sadybie. Nowym odcinkiem sieci poprowadzono linie 16 (z Woli przez pl. Bankowy i pl. Konstytucji – na Sadybę), 33 (początkowo z pl. Starynkiewicza, potem z Żoliborza przez Chałubińskiego i Rakowiecką – na Wilanów) oraz 33bis (początkowo z pętli przy Rakowieckiej do pl. Bernardyńskiego, potem stopniowo wydłużaną – z jednej strony na Wilanów, z drugiej strony przez Puławską na Służewiec). Oczywiście trasy linii tramwajowych ulegały ciągłym zmianom – jednak od 1967r. na trasie wilanowskiej pojawiały się wyłącznie tramwaje linii 2 (na Bródno), 14 (na Ochotę) i 36 (na Żoliborz).
Od 1968r. władze miejskie uznały tramwaj za przestarzały środek transportu i podjęły decyzję o stopniowym ograniczaniu sieci tramwajowej. Ofiarą tej polityki padła także trasa wilanowska – pod pretekstem budowy Wisłostrady rozpoczęto jej likwidację. W dniu 16 września 1973r. zlikwidowano odcinek wzdłuż ulic Powsińskiej i Wiertniczej (od pętli Sadyba do Wilanowa), a 11 listopada 1973r. zaprzestano użytkowania pozostałej części trasy (od ul. Puławskiej do pętli Sadyba). Tak więc nowoczesna, poprowadzona całkowicie wydzielonym torowiskiem trasa przestała działać po zaledwie 16 latach od jej zbudowania. (tramwar.pl)
Jak ma być?
Zbudowane zostanie około 1 km metrów nowych torów na Rakowieckiej między Puławską a Aleją Niepodległości. Przebudujemy także skrzyżowanie przy Alei Niepodległości. Tory na Rakowieckiej pobiegną północną stroną i zajmą część obecnej jezdni. Do dyspozycji kierowców będzie dwukierunkowa jezdnia o szerokości około 6 metrów po południowej stronie. Ulica nabierze kameralnego charakteru i będzie przypominać drugą część Rakowieckiej, między al. Niepodległości a Wołoską, gdzie jeżdżą tramwaje. Powstaną też cztery nowe perony tramwajowe.
Planowany koszt inwestycji to 48,5 mln złotych netto. Wykonawca będzie miał 22 miesiące na budowę nowej trasy.