Zmarła prof. dr hab. Alina Kowalczykowa, córka Stanisława Lorentza
Odeszła prof. dr hab. Alina Kowalczykowa, wybitna znawczyni romantyzmu, której wkład w rozwój polskiego literaturoznawstwa jest nieoceniony. Profesor Kowalczykowa była córką Stanisława Lorentza, wieloletniego dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie, która dorastała dorastała w gmachu Muzeum.
Rys biograficzny
Prof. Alina Kowalczykowa wniosła ogromny wkład w rozwój polskiego literaturoznawstwa. Jest autorką m.in. monumentalnych słowników do badań nad literaturą XIX wieku, monografii poświęconych Juliuszowi Słowackiemu i Antoniemu Słonimskiego, zbiorów źródeł, opracowań tekstów poetyckich i dramatycznych.
W czasie II wojny światowej od 1941 przebywała w Bronowicach, a następnie w podwarszawskiej Podkowie Leśnej. Po zakończeniu okupacji powróciła do Warszawy. W latach 1949–1953 była członkiem Związku Młodzieży Polskiej. W 1952 rozpoczęła studia na Wydziale Fizyki UW, z których zrezygnowała po pierwszym roku i przeniosła się na Wydział Polonistyki UW. W trakcie studiów, w 1956 wyszła za architekta Wojciecha Kowalczyka. Pracę magisterską obroniła w 1957 i rozpoczęła swoją pierwszą pracę jako asystent w Pracowni Bibliografii Retrospektywnej Instytutu Badań Literackich PAN. Jej pierwszą opublikowaną pracą naukową był artykuł Zza kulis Sowizdrzała, wydrukowany w „Przeglądzie Humanistycznym” w 1959. W 1966 obroniła pracę doktorską pt. Rozwój twórczości lirycznej Słonimskiego w latach 1918–1935, jej promotorem był prof. Kazimierz Wyka. Została stałym współpracownikiem czasopisma „Pamiętnik Literacki”, w którym publikowała w latach 1967–1983 swoje prace historycznoliterackie.
Jest autorką podręczników szkolnych do języka polskiego (Romantyzm. Podręcznik dla szkół ponadpodstawowych, Warszawa 1994).
Alina Kowalczykowa z rodzicami: Ireną i Stanisławem Lorentzami, Archiwum Muzeum Narodowego w Warszawie