[TYLKO U NAS] Czy Donald Tusk choruje na Zespół Delbrücka?

Według lekarzy specjalistów  mitomania, patologiczne kłamstwo jest określane jako Zespół Delbrücka, czyli pseudologia.  Pacjent powinien być leczony w odosobnieniu, zaś leczenie jest długotrwałe. Jak do tej pory nauka nie zna przypadków wyleczenia choroby w 100%.

Czym jest Zespół Delbrücka?

To Antoni Delbrück w swojej rozprawie habilitacyjnej z 1891 roku podał klasyczny opis pseudologii, określanej niekiedy jako zespół Delbrücka. Uważany też jest za jednego z pionierów leczenia alkoholizmu w Niemczech. A czym jest jego definicja znana jako zespół Delbrücka? To zaburzenie psychiczne objawiające się patologiczną skłonnością do opowiadania kłamstw najczęściej pod postacią zmyślonych opowiadań przedstawiających opowiadającego w korzystnym świetle.

Za typowe dla mitomanii uznaje się, że motywacja do tworzenia kłamstw jest wewnętrzna: może nią być pragnienie zwrócenia na siebie uwagi, bycia podziwianym, podwyższenia swojego znaczenia, zaprezentowania się jako osoba o szczególnych zdolnościach, osiągnięciach lub znajomościach. Przyjmuje się, że motywacje te związane są z dysfunkcjonalnymi mechanizmami psychologicznymi zakorzenionymi w osobowości mitomanów. Skłonność mitomanów do zmyślania najczęściej obecna jest całymi latami, a ich opowieści zwykle są złożone i rozbudowane. W mitomanii kłamstwa nie mają charakteru urojeniowego – mitoman zdaje sobie sprawę z tego, że kłamie, choć trudno mu się powstrzymać przed opowiadaniem kłamstw. Skonfrontowany z zarzutem mówienia nieprawdy może brnąć głębiej w wymyślanie kłamliwych usprawiedliwień lub niechętnie przyznać się do kłamstwa.

Typowo kłamstwa mitomanów nie są całkowicie nieprawdopodobne ani absurdalne. Początkowo osoby niezaznajomione z mitomanem mogą odbierać jego zmyślone opowieści jako prawdziwe, lecz w miarę wysłuchiwania kolejnych niezwykłych historii mogą reagować coraz większym powątpiewaniem i dystansem wobec mitomana. Choć może doprowadzić to do utraty zaufania otoczenia, ostracyzmu wobec mitomana, a nawet komplikacji w jego życiu osobistym i zawodowym, zwykle jego wewnętrzne potrzeby nie pozwalają mu zrezygnować z kłamstw. O ile u małych dzieci skłonności do zmyślania historii o podobnych cechach mogą się przejściowo pojawiać i są zjawiskiem naturalnym związanym z chęcią przeżywania baśniowych przygód, o tyle u młodzieży i dorosłych tendencja do patologicznego kłamania mogą być skutkiem dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego – według niektórych badaczy może dotyczyć nawet 40% mitomanów.

Rok temu na spotkaniu z wyborcami Tusk powiedział jasno i klarownie, że Trump został zwerbowany 30 lat temu przez rząd rosyjski do współpracy. Wiemy też, że od paru dni tego się wypiera – jak twierdzi „nic takiego nie powiedziałem„. I takich przypadków mitomanii, historii bez pokrycia opowiadanych przez Tuska jest cała masa. Zatem teraz, kiedy już wiemy, i że może mieć to objawy chorobowe, należy spytać lekarzy specjalistów czy na tę chorobę nie choruje premier polskiego rządu?

Może zatem Pana Tuska należy traktować jak chorego człowieka?

za; wikipedia

Portal Warszawski. O krok do przodu