16 września 1877 r. umiera wybitny malarz Warszawy, Marcin Zaleski
Wszyscy znamy Canaletto i wszyscy wiedzą, że to jego obrazy były podstawą do odbudowania po wojnie Warszawy. Ale również obrazy wybitnego mało znanego malarza Marcina Zaleskiego (obok prac Canaletta) były wykorzystywane do zrekonstruowania warszawskich obiektów historycznych, które ucierpiały w czasie II wojny światowej. Specjalizował się w malarstwie wedutowym, a na specjalne zamówienie Mikołaja I, namalował ponad 30 obrazów twierdzy Modlin, które niestety do dziś znajdują się w Muzeum w Petersburgu. Dzięki tym obrazom wiemy jak ta twierdza wyglądała. Ale dzięki jego obrazom wiemy jak wyglądała cała masa warszawskich kościołów, domów i ulic.
Był przede wszystkim twórcą widoków miejskich (widoki i zabytki Warszawy, Wilna i Krakowa), często ożywionych sztafażem
Marcin Zaleski (ur. 1796 w Krakowie, zm. 16 września 1877 w Warszawie) – polski malarz, przedstawiciel neoklasycyzmu, najwybitniejszy polski wedutysta XIX wieku[1]. Malował głównie widoki Warszawy, a także Krakowa, Wilna i Kowna.
Kształcił się w Krakowie, a następnie w Warszawie. W latach 1817−1822 pracował w Warszawie w teatrze jako dekorator, gdzie przyswoił sobie zasady perspektywy malarskiej. Jednocześnie nadal zajmował się robieniem kopii obrazów.
Po raz pierwszy wystawił swoje prace w 1828, otrzymał medal i stypendium. Często podróżował do Wilna. Studiował w Niemczech, Francji i Włoszech.
W 1830 osiadł na stałe w Warszawie. W 1846 został profesorem perspektywy wykreślnej w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Był przede wszystkim twórcą widoków miejskich (widoki i zabytki Warszawy, Wilna i Krakowa), często ożywionych sztafażem. Częstym tematem jego prac były widoki zamków i wnętrza kościołów. Namalował również kilka obrazów związanych z walkami w powstaniu listopadowym (zawsze jednak eksponując architekturę), a także kilka portretów. Ozdobił freskami Kaplicę Literacką w warszawskiej katedrze św. Jana oraz kościół św. Jacka. W 1848 prowadził prace konserwatorskie w kościele św. Anny.
Zaleski był również jednym z pierwszych warszawskich fotografów (dagerotypistów). Zdjęcia wykonywał już w 1. połowie 1840 roku, a być może nawet w 1839 r. Nie są one zachowane do dziś, nie wiadomo też, co dokładnie przedstawiały, ale najprawdopodobniej były to widoki Warszawy. Nie wiadomo, gdzie Zaleski nauczył się wykonywania dagerotypów, ani czy posługiwał się nimi podczas malowania obrazów.
Zmarł 16 września 1877 roku. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.