Co dalej z Cepelią?? Pytamy konserwatora zabytków!

Tak wygląda dziś budynek Cepelii – kiedyś duma projektowa Polski, i siedziba wspaniałej marki jaką była Cepelia, dziś obraz nędzy i rozpaczy. Dlatego też napisałem w tej sprawie do biura Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, profesora Jakuba Lewickiego.

Rys historyczny

Budynek spółdzielców i artystów Cepelii, według projektu Zygmunta Stępińskiego, kwintesencja trendów lat. 60, jest jednym w niewielu modernistycznych obiektów handlowych wzniesionych w latach 60., które przetrwały do czasów obecnych. Choć ma swoich zagorzałych fanów i ostrych krytyków, nie można mu odmówić tego, że stanowi ogromną wartość dokumentacyjną, element historii Warszawy, jej przemian społecznych i gospodarczych a także element tożsamości stolicy jako główny i najnowocześniejszy salon handlowo- wystawienniczy Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego.

Budynek wzniesiono w lekkiej konstrukcji stalowej, na siatce słupów z dachem zaopatrzonym w świetlik, opartym na dźwigarach kratowych. W większości konstrukcję wypełniono szklanymi ścianami kurtynowymi, a jedynie na fragmentach elewacji tylnej i bocznych wprowadzono odcinki nietransparentne. Surową architekturę pawilonu w narożniku północno-zachodnim ożywia kompozycja ceramiczna opracowana prawdopodobnie przez Stanisława Kucharskiego, wykonana z barwionych na lazurowy błękit, szkliwionych kafli z elementami reliefowej struktury o motywach geometrycznych lub przypominających archaizowane wątki figuralne. Każda z ręcznie wykonanych płytek zyskała unikatowy odcień i fakturę a całość zachowała się do dziś w dobrym stanie z niewielkimi ubytkami.

Dekoracja była dziełem małopolskiej Spółdzielni Wyrobów Ceramicznych „Kamionka” z Łysej Góry, powołanej do życia w 1947 roku a od 1950 roku zrzeszonej w Cepelii, zaś od 1958 prowadzonej przez grupę artystów pod kierunkiem Krzysztofa Henisza. Działalność łysogórskiej spółdzielni opierała się w dużej mierze na autorskich projektach i stanowiła jedno z ciekawszych zjawisk panującej wówczas mody na ceramiczne dekoracje architektoniczne.

Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków nakazał pod koniec stycznia posiadaczowi pawilonu handlowo-wystawienniczego „Cepelia” przy ul. Marszałkowskiej 99/101 i ul. Nowogrodzkiej 28/34 w Warszawie przeprowadzenie prac konserwatorskich i robót budowlanych. Ich wykonanie jest konieczne ze względu na zagrożenie zniszczeniem lub istotnym uszkodzeniem zabytku. Decyzji nakazowej nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Zapytanie w sprawie Cepelii

Niestety, ale Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków nie informuje opinię publiczną co dalej z budynkiem Stępińskiego, dlatego też jako varsavianista i Społeczny Opiekun Zabytków mam obowiązek spytać ten urząd, co dalej. Dlatego też skierowałem bardzo krótkie i konkretne pytanie na ręce profesora Lewickiego

Dzień dobry,

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej z dnia 6 września 2001 r. (Dz.U. nr 112, poz. 1198) następująco;

1. Jakie są plany wobec budynku Cepelii??

Jak tylko dostanę odpowiedź, na pewno przekażę ją Państwu

Daniel Echaust, Społeczny Opiekun Zabytków, Naczelny Portalu Warszawskiego