Przedwojenny od 1935 sytem wart honorowych stałych obejmował w Rzeczypospolitej dwa miejsca Grób Nieznanego Żołnierza oraz Grób matki Józefa Piłsudskiego z jego sercem i z tym miejscem jest pewna historia po 17/ 09 / 1939 . 18 /09 była wystawiona normalna warta na 14 tonowym monolicie z Wołynia są ślady kul. Środowisko wilniaków mówiło, że trzech żołnierzy warty zginęło od kul sowieckich bo nie było odwołania rozkazu a rozkaz to rozkaz.
„Po obu stronach mauzoleum serca Marszałka wznoszą się rzędy 164 nagrobków żołnierskich z szarego granitu. Leżą tu żołnierze Wojska Polskiego polegli w walkach o Wilno w latach 1919-1920 oraz 72 partyzantów Armii Krajowej, którzy zginęli podczas operacji „Ostra Brama” w 1944 roku. Obok znajdują się mogiły trzech żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza: kaprala Wincentego Salwińskiego oraz szeregowych Wacława Sawickiego i Piotra Stachirowicza. Wileńska legenda głosi, że była to warta honorowa pełniąca straż przy grobie „Matki i Serca Syna”, zastrzelona na posterunku 18 września 1939 roku przez wkraczające wojska sowieckie. W środowiskach piłsudczykowskich zrodził się nawet pomysł, aby tym trzem żołnierzom ufundować tablicę pamiątkową w katedrze na Wawelu – w miejscu wiecznego spoczynku Komendanta.
Tezę, że byli to wartownicy spod mauzoleum Piłsudskiego, obalił niedawno dr Piotr Cichoracki z Instytutu Historii Uniwersytetu Wrocławskiego. W rzeczywistości ostatnia warta – pisze historyk – złożona z młodzieży Przysposobienia Wojskowego – została zdjęta rozkazem z posterunku tego dnia wieczorem [18 września 1939 roku – J. R.]. Faktem natomiast były starcia w okolicy cmentarza, w wyniku których poległo trzech polskich żołnierzy, uznanych następnie za ową bohaterską straż. Być może do uformowania tej legendy przyczyniło się pochowanie ich na Rossie w kwaterze żołnierzy z lat 1919-1920. Zapewne wilnianie skojarzyli trójkę poległych z wartownikami także dlatego, że wartę honorową przy grobowcu serca Marszałka pełnili podoficer i dwóch żołnierzy.”
za; Mówią Wieki
Portal Warszawski