Złożyliśmy wniosek do Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków o ochronę prawną i wydanie zaleceń w zakresie jej zabezpieczenia przed postępującym zniszczeniem i oznaczenia w przestrzeni publicznej – czytamy na stronie Kolekcjonerów Czasu.
Zapomniana kapliczka przy ul. Gwarków w Warszawie
Kapliczka powstała przed 1891 r., co potwierdza jej oznaczenie na mapach właśnie z tego roku oraz późniejszych. Dwukondygnacyjna kapliczka o widocznych cechach neogotyckich, zbudowana została na planie kwadratu i posadowiona na około metrowym postumencie. Wykonana jest z wysokiej jakości klinkieru pochodzącego Zakładów Cegielnianych Kazimierza Granzowa w Kawęczynie. Klinkierowa okładzina występująca w kilku kolorach, jest w niektórych miejscach odspojona. Górna część postumentu została wtórnie obłożona płytkami ceramicznymi z lat późniejszych.
Kapliczka zlokalizowana jest w obszarze o przemysłowym charakterze, bezpośrednio otaczają ją nieużytki i łąki, ulica Gwarków stale pozostaje w swoim oryginalnym przebiegu. Umiejscowienie kapliczki powiązane jest z rozwojem przemysłu cegielnianego na tym obszarze, jak również wskazuje na istotny kult religijny w okolicy.
Interes społeczny
Historia bezpośredniego sąsiedztwa ul. Gwarków w dzielnicy Rembertów ściśle powiązana jest z rozwojem przemysłowym okolicy i nie tylko. Wyraźnie wpisuje się w dynamikę przemian i rozwoju tego regionu, a tym samym utraty oryginalnej tkanki minionych dekad na terenie całego kraju. Kapliczka przetrwała działania wojenne, posadowiona jest w niedalekim sąsiedztwie dawnej wilii Granzowa, co wskazuje na społeczne wpływy przemysłowca. Zachowanie reliktów małej architektury związanej z kultem religijnym oraz nawiązującej do architektury przemysłowej leży w interesie społecznym jako istotny czynnik podtrzymywania i dalszego budowania tożsamości nie tylko lokalnej, ale również krzewienia historii regionu oraz dziejów przemysłu.