24 listopada 1891 roku w Krakowie przyszła na świat Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – poetka i dramatopisarka

Maria Janina Pawlikowska-Jasnorzewska z domu Kossak, primo voto Bzowska, secundo voto Pawlikowska, tertio voto Jasnorzewska urodziła się 24 listopada 1891 w Krakowie. Wywodziła się z rodziny szlacheckiej o wielkich zasługach dla polskiej kultury. Maria była córką Wojciecha, a wnuczką Juliusza Kossaka – znanych malarzy. Jej starszy brat, Jerzy, również zdecydował się na karierę malarską, a młodsza siostra, Magdalena (znana pod literackim pseudonimem Magdalena Samozwaniec) była pisarką.

Rys biograficzny

Wpływ na zainteresowanie małej Marii twórczością artystyczną miała z pewnością atmosfera domu rodzinnego. Dworek rodu Kossaków, krakowska Kossakówka, był miejscem częstych spotkań osób ze środowiska twórczego. Maria nie uczęszczała do szkoły, edukację pobierała w domu, gdzie nauczyła się kilku języków obcych oraz zdobyła wykształcenie humanistyczne.

Pawlikowska-Jasnorzewska debiutowała trzema wierszami w „Skamandrze” (1922). Jednak jej utwory pojawiały się na łamach najpoczytniejszych tytułów przedwojennej prasy m.in. „Bluszczu”, „Wiadomościach Literackich”, „Tygodniku Ilustrowanym”, „Świecie”, „Cyruliku Warszawskim”, „Czasie”, „Gazecie Polskiej”. Była członkiem PEN Clubu, została nagrodzona Złotym Wawrzynem PAL (1935) oraz nagrodą literacką miasta Krakowa.

Cieszy się renomą jednej z najwybitniejszych poetek w dziejach literatury polskiej. Podejmowała tematykę związaną z miłością, przemijaniem i śmiercią oraz prawami natury, wypracowując klarowną i wyrazistą formę poezji lirycznej. W ostatnich tomikach, wydanych w Anglii, dominuje postawa katastrofizmu i pesymizmu: Róża i lasy płonące (Londyn 1940), Gołąb ofiarny (Londyn 1941), pośmiertne Ostatnie utwory (Londyn 1956).

Portal Warszawski. O krok do przodu