13 maja 1756 r. urodził się Wojciech Żywny, nauczyciel F. Chopina

Polski kompozytor i pedagog czeskiego pochodzenia. Studiował grę na skrzypcach, fortepianie, harmonię i kontrapunkt u Jana Kuchařa, znawcy i miłośnika muzyki J. S. Bacha. Do Polski przyjechał za czasów panowania króla Stanisława Augusta. Przez trzy lata pracował na dworze Kazimierza księcia Sapiehy jako nauczyciel muzyki. Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował jako nauczyciel fortepianu, zyskawszy wielu uczniów dzięki kontaktom z czasów pracy u księcia Sapiehy. Uczył m.in. Jana Białobłockiego, Dominika Dziewanowskiego, Tytusa Woyciechowskiego. Był oddanym przyjacielem rodziny Chopinów i pierwszym nauczycielem Fryderyka, z którym pracował w l. 1816-1822.

Szczególnym kultem darzył Bacha, Haydna i Mozarta

Talent jego, dobroć, szlachetność, uczynność zjednały mu powszechną wziętość. Szczególnym kultem darzył Bacha, Haydna i Mozarta, a spośród kompozytorów współczesnych Hummla i Moschelesa. Chociaż natrafić można na opinie mniej pochlebne, jak ta Andrzeja Koźmiana, który mówił o Żywnym: „jeden z najpośledniejszych nauczycieli muzyki w Warszawie”, nie można jednak zaprzeczyć, że wywarł on dobroczynny wpływ na małego Fryderyka. Skupił się na wprowadzeniu go w krąg utworów fortepianowych Bacha, Haydna, Mozarta i Hummla, na przekazaniu solidnych podstawy gry fortepianowej; nauczył uznanego sposobu palcowania i tradycyjnego ułożenia ręki, a dostrzegając wrodzoną sprawność techniczną i talent ucznia, nie ograniczał jego indywidualności. Chopin darzył swego nauczyciela sympatią i szacunkiem, cenił go zawsze, czego dowodzą liczne wzmianki w listach kompozytora.

Po sześciu latach pracy z Fryderykiem sam Żywny zdecydował, że nadeszła pora zakończenia pracy z uczniem, którego nie mógł już niczego więcej nauczyć.

Chopin, w dowód wdzięczności za lata nauki, zadedykował Ż. Polonez As-dur pisząc w autografie: Polonaise pour le Piano Forté composée et dediée A Monsieur A. Żywny par son Elève Frederyk Chopin a Varsovie Ce 23 Avril 1821.

Portal Warszawski. O krok do przodu