Rezerwat przyrody Skarpa Ursynowska to raj na Ziemi
Rezerwat przyrody Skarpa Ursynowska to mozaika lasów i łąk, zbiorników wodnych, torfowisk i malowniczych wąwozów. Jego teren zajmuje zbocza i podnóże skarpy warszawskiej. Oprócz bogatej przyrody zaciekawia także historią.
Historia
Pod koniec XVII wieku król Jan III Sobieski nabył ten teren razem z resztą folwarku służewskiego i włączył do wielkoprzestrzennego założenia dóbr wilanowskich. Nabytek zamykał od zachodu barokową wilanowską oś królewską, prowadzącą od Wisły aż po skarpę warszawską przez folwark Zawady, pałac w Wilanowie i Kanał Królewski.
W 1775 r. August Czartoryski, ówczesny właściciel Wilanowa, wyodrębnił ten teren i przeznaczył pod samodzielną rezydencję, w której osiedlił pułkownika wojsk koronnych – Józefa Maisonneuve – szambelana królewskiego. Wówczas zaczyna się historia założenia pałacowo-parkowego w Rozkoszy. Przez następne lata rezydencja wielokrotnie zmieniała swój wygląd, zmieniali się także gospodarze. Jednym z nich był Julian Ursyn Niemcewicz, od imienia którego zarówno posiadłość, jak i dzielnicę Warszawy zaczęto nazywać Ursynowem. W 1956 r. teren przekazano Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
Pomimo przekształceń, jakie przeszło XVIII-wieczne założenie ogrodowe, elementy jego kompozycji przetrwały do czasów dzisiejszych. Obecny neorenesansowy budynek pałacu został wzniesiony na miejscu barokowego z inicjatywy Elżbiety z Branickich Krasińskiej i Zygmunta Krasińskiego, którzy zakupili majątek w 1850 r.
Przez wieki dobra miały różnych właścicieli, aż nabył go ten, który nie tylko zmienił nazwę majątku, ale dał miano całej dzielnicy – Julian Ursyn Niemcewicz.
Od 1965 r. cały Zespół Pałacowy Ursynów/Rozkosz jest wpisany do rejestru zabytków. Można go zwiedzać tylko z przewodnikiem.