W wieku 1⃣0⃣0⃣ lat umarła Maria Piechotkowa. Architekt Ikona Warszawy❗

Tę smutną wiadomość przekazało Piechotkowo. Maria Piechotka ps. „Marianna”, z domu Huber urodziła się 12 lipca 1920 w Krakowie. Była  architektem ikoną warszawskiego modernizmu, łączniczką w czasie powstania warszawskiego, posłanką na Sejmu PRL III kadencji w latach 1961–1965. Była bratanica profesora Maksymiliana Hubera.

Maria i Kazimierz Piechotkowie

Dzieciństwo spędziła w Tarnowie, tam w 1938 zdała maturę w szkole sióstr urszulanek, następnie wyjechała do Warszawy, gdzie podjęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W czasie wojny uczestniczyła w tajnych kompletach, zdając egzaminy i przedstawiając prace do korekt w Warszawie, jednocześnie pracując jako technik na budowie w Krakowie. Łączenie pracy i studiów wymagało podróży, około raz w miesiącu, z Krakowa do Warszawy. W trakcie studiów poznała Kazimierza Piechotkę, który namówił ją na przyjazd na stałe do Warszawy; przeprowadziła się tam 26 lipca 1944.

    „Kazimierz Piechotka przywiózł swoją narzeczoną do Warszawy, przekonując jej rodziców, że w stolicy będą bezpieczni. Powstanie zastało ich cztery dni po przyjeździe, a walki rozdzieliły parę zakochanych. Kazimierz przez kilka tygodni walczył na terenie Starego Miasta, w dzielnicy atakowanej ze wszystkich stron przez wojska niemieckie. Stacjonujące tam oddziały oczekiwały na posiłki z Żoliborza, jednak nie było możliwości powiadomienia o potrzebie wsparcia zgrupowanych tam powstańców, ponieważ każda wysłana na tę akcję osoba nie wracała.

W końcu wysłano też Kazimierza Piechotkę. Po wypełnieniu zadania, 30 sierpnia wraca z akcji. Chwilę po wyjściu z kanału został odznaczony krzyżem Virtuti Militari. Tego dnia Kazimierz stanął przez Marią, a ona zobaczywszy bohatera narodowego, nie wahała się przyjąć tej propozycji. Kazimierz użył jeszcze jednego argumentu – w tamtej chwili, po raz pierwszy od wybuchu Powstania, miał na sobie całe, niepodarte spodnie.

Sakrament małżeństwa państwa Piechotków w dawnej kaplicy szpitala Dzieciątka Jezus przy ul. Moniuszki błogosławił ks. Stefan Kowalczyk, pseudonim „Biblia”. Małżonkowie przeżyli razem ponad 60 lat. Pan Kazimierz zmarł w 2010 r.”

„Można powiedzieć, że nasza działalność projektowa mieściła się w całości w ramach czasowych PRL i była nią uwarunkowana” – pisała Maria Piechotkowa w 2008 roku, podsumowując w „Komunikacie SARP” swoją pracę zawodową”

    W roku 1948 ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, a następnie wraz z mężem pracowała m.in. w Miastoprojekcie Stolica Północ. W 1948 założyła wspólnie z mężem spółkę autorską: Maria i Kazimierz Piechotkowie. W tym czasie zaprojektowała liczne budynki mieszkalne i usługowe m.in. na terenie warszawskich Bielan – osiedla Bielany I-IV, wpisane przez SARP na listę Dóbr kultury współczesnej. We współpracy z Janem Zachwatowiczem oraz mężem opracowała projekt odbudowy warszawskiej katedry św. Jana.

    Przez ponad 60 lat razem opracowywali projekty architektoniczne, pisali artykuły i książki oraz – co nie zdarzało się znowu tak często – wspólnie zostawali laureatami nagród i odznaczeń. Przez wiele lat zajmowali się też badaniami nad żydowską architekturą, dokumentując często nieistniejące już dziś bożnice z terenów dawnej Rzeczypospolitej. Na koncie mają m.in. osiedla mieszkaniowe Bielany I, II, III i IV, realizowane od 1951 roku do końca lat 60., wciąż nazywane przez mieszkańców Piechotkowem, a także wdrożony w całym kraju system budownictwa wielkopłytowego W-70 (W jak Warszawa, 70 – ponieważ miał być wprowadzony w 1970 roku). Szacuje się, że w systemie W-70 i jego udoskonalonej z czasem wersji Wk-70 powstało w Polsce ponad 35% zabudowy wielkopłytowej, w tym osiedle K w Nowych Tychach (proj. Maria i Andrzej Czyżewscy, 1977-1979) czy część Ursynowa Północnego (proj. Marek Budzyński, 1971–1978).

Dobrych Snów Pani Mario, kłaniamy się nisko!

za; wikipedia, culture.pl. Murator, pl.aleteia.org

zdj. Muzeum Powstania Warszaswkiego