„Rekomendacja Warszawska” – nowe zasady, jakimi należy się kierować przy odbudowie zabytków,
Wynikiem konferencji „The challenges of World Heritage recovery. International conference on reconstruction”, która odbyła się na Zamku Królewskim w Warszawie w dniach 6-8 maja 2018 roku z udziałem ponad 200 uczestników reprezentujących wszystkie regiony świata, jest przyjęcie Rekomendacji Warszawskiej wskazującej zasady, jakimi należy się kierować przy odbudowie zabytków, ze szczególnym uwzględnieniem historycznych miast.
Po raz pierwszy w stolicy Polski spotkali się przedstawiciele UNESCO, ICOMOS, ICCROM, UNISDR, Banku Światowego oraz Global Alliance for Urban Crises (Światowy sojusz na rzecz przeciwdziałania kryzysom miejskim), by wspólnie dyskutować o problemach związanych z odbudową miejsc światowego dziedzictwa.
Efektem trzydniowych prac z udziałem światowej klasy ekspertów UNESCO jest Rekomendacja Warszawska dotycząca nowoczesnych standardów i dobrych praktyk w zakresie odbudowy miejsc światowego dziedzictwa zniszczonych w wyniku konfliktów zbrojnych i kataklizmów naturalnych. W dokumencie odwołano się do przykładu i doświadczeń związanych z odbudową Warszawy po II wojnie światowej. W uznaniu dla heroizmu i poświęcenia polskiego społeczeństwa, które pełne determinacji odbudowało stolicę, Historyczne centrum Warszawy zostało wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1980 r.
Społeczność międzynarodowa w ostatnich latach z niepokojem obserwuje konflikty zbrojne i katastrofy naturalne, które powodują niszczenie dóbr kultury i dziedzictwa. Pociąga to za sobą konieczność podjęcia dyskusji na temat zasad, kształtu i sposobu przywrócenia zniszczonym miastom i ich mieszkańcom utraconego dziedzictwa, odbudowy tożsamości, a także stworzenia podstaw dla stabilnego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Stąd taka inicjatywa wydaje się nam niezbędna dla świata – mówi wiceminister prof. Magdalena Gawin
Rekomendacja Warszawska zostanie zaprezentowana Komitetowi Światowego Dziedzictwa podczas 42. sesji, która odbędzie się w dniach 24.06-04.07 br. w Bahrajnie.
Dokument zawiera zasady postępowania, które powinny być brane pod uwagę przy odbudowie miejsc światowego dziedzictwa. Dotyczą one m.in.:
poszanowania wartości uznawanych przez międzynarodową i lokalną społeczność oraz autentyczności w szczególności substancji materialnej;
uwzględnienia potrzeb społeczności, które doświadczyły traumy utraty swojego dziedzictwa, historii i tożsamości;
wypracowania kompromisu pomiędzy potrzebami społeczności – chęcią szybkiego powrotu do swoich domów i dawnego życia, a koniecznością przeznaczenia czasu na refleksję w zakresie odpowiedniego przygotowania do procesu odbudowy;
podejmowania działań w duchu pojednania, które pozwolą na odzyskiwanie przez lokalną społecznośćtożsamości kulturowej i pamięci o miejscach ważnych dla jej pielęgnowania;
znaczenia gromadzenia i analizowania dokumentacji;
podejmowania decyzji dotyczących odbudowy i rekonstrukcji na podstawie doktryny konserwatorskiej, która ma na celu ochronę wyjątkowej uniwersalnej wartości dobra;
zarządzania procesem odbudowy przy zaangażowaniu operacyjnym podmiotów krajowych i zagranicznych;
planowania długoterminowej strategii odbudowy historycznego krajobrazu miejskiego na wielu płaszczyznach;
podejmowania działań edukacyjnych i budowania społecznej świadomości celem zapobiegania konfliktów zbrojnych, których efektem jest zniszczenie dziedzictwa kultury.
Organizatorami konferencji byli: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Narodowy Instytut Dziedzictwa, przy współpracy z: Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO, Polskim Komitetem ds. UNESCO, Polskim Komitetem Narodowym ICOMOS, Zamkiem Królewskim w Warszawie, Łazienkami Królewskimi, Muzeum Powstania Warszawskiego, Stołecznym Konserwatorem Zabytków, Domem Spotkań z Historią i Centrum Interpretacji Zabytku.
więcej tu; http://www.mkidn.gov.pl/pages/posts/rekomendacja-warszawska-opublikowana-8417.php