9 czerwca 1935 uruchomiono sezonową linię tramwajową „Extra” dowożącą warszawiaków na nadwiślańskie plaże.

Warszawska plaża już zdobyła sobie popularność. Jeszcze dwa sezony wstecz boczono się cokolwiek na to zdrowotne urządzenie. Uważano, że jest to coś, czego nie wypada przyjąć. Co innego plaża nad morzem!, za granicą! Plaża w Warszawie uchodziła za względnie przyzwoitą sensację. Teraz zmieniła się radykalnie opinia. Odwiedzają warszawską plażę nawet jednostki z towarzystwa, nie wyłączając pań. – czytamy w reportażu z czasopisma „Świat” z 1927.

 Najpopularniejsze przed wojną warszawskie plaże to Poniatówka i plaża braci Kozłowskich, reklamowana jako „największa i najkulturalniejsza”. Obydwie znajdowały się w prawobrzeżnej Warszawie, na południe od mostu Poniatowskiego. Były to plaże prywatne. Do plaży Kozłowskich dowoziły spod mostu Poniatowskiego prywatne autobusy. Po wydaniu 50 groszy za wstęp na plażę, można było korzystać z zadbanego, strzeżonego kąpieliska w przepływowych basenach. Czysta wiślana woda przepływała przez duży drewniany basen z własnym dnem, dzięki czemu kąpiel była bezpieczna. W ciekawych architektonicznie zabudowaniach plaży Kozłowskiego można było także skorzystać ze strzelnicy, czytelni, publicznego telefonu czy zagrać w bilard. Był także dostępny fryzjer i restauracja, a plażowiczom stale przygrywała orkiestra. Wieczorami na plaży odbywały się dansingi.

Reklamowana w prasie międzywojennej była (np. w „Kurierze Warszawskim”) jako miejsce bardziej zorganizowane i nowoczesne w porównaniu do innych plaż. Bracia Kozłowscy, jako zarządcy, dbali o infrastrukturę: oferowano tam przebieralnie, wypożyczalnie sprzętu plażowego, a nawet organizowano wydarzenia kulturalne i sportowe. Plaża była płatna, co odróżniało ją od bardziej „dzikiej” Poniatówki, ale przyciągała osoby szukające wyższego standardu wypoczynku

W okresie międzywojennym plaże nad Wisłą były centralnym elementem życia społecznego warszawiaków, szczególnie w upalne dni. Wisła była wtedy czystsza niż dziś, a kąpiele w rzece były powszechną formą rekreacji. Obie plaże, choć różniły się charakterem (Poniatówka bardziej ludowa, plaża Kozłowskich bardziej elitarna), stanowiły ważny element kultury miejskiej II RP. Niestety, po wojnie wiele z tych miejsc straciło na znaczeniu z powodu zmian urbanistycznych i zanieczyszczenia rzeki.

za; http://www.ekartkazwarszawy.pl/kartka/baseny-warszawskie/

Fot. Zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego