Kolejny Świdemajer zabytkiem!

Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru willę „Kazimierzówka” położoną przy ulicy Trawiastej 16 w dzielnicy Wawer. Postępowanie przeprowadzone zostało na wniosek właściciela obiektu, Właściciel docenił możliwości jakie daje objęcie willi ochroną konserwatorską!

Kazimierzówka

     Jak pisze prof. Lewicki „Budynek przy ul. Trawiastej 16 posiada istotne walory artystyczne jako indywidualnie zaprojektowane dzieło drewnianej architektury letniskowej wzniesione na początku XX w. Jest to ciekawy przykład połączenia stylistyki nadświdrzańskich willi o szalowanych elewacjach z zaakcentowanymi elementami konstrukcji, z architekturą zakopiańską, czytelną m.in. w dekoracji wysuniętych przed lico elewacji krokwi, wsporników (podpławnic), a szczególnie w dekoracji ganku, o charakterystycznym detalu z założonych na łuku belek (nawiązujących do zamkniętych łukiem otworów okien i drzwi, tzw. psów) i w opracowaniu balustrad.„

    Osiedle Anin powstało w wyniku parcelacji majątku rodziny Branickich. W 1909 r. rozparcelowano część terenu zwanego Aninem na cześć małżonki Branickiego, Anny z Potockich. Do 1914 r. na terenie Anina wytyczono 200 działek mieszkaniowych (letniskowych), w tym 8 przeznaczonych na park miejski. Dominowała zabudowa drewniana, willowa, najczęściej o jednej kondygnacji z poddaszem, z charakterystyczną bogatą dekoracją snycerską. W dwudziestoleciu międzywojennym Anin stał się jedną z popularniejszych miejscowości podmiejskich w sąsiedztwie Warszawy, szczególnie wśród inteligencji, artystów i wojskowych. Na terenie osiedla mieszkali m.in. Julian Tuwim, Konstanty Ildefons Gałczyński czy Jerzy Zaruba.

Nieruchomość przy ul. Trawiastej 16, (d. Al. Leśna 10, ul. Kościelna 5), d. nr hip. 33, została zakupiona w 1910 r. przez Edwarda Kleina. Usytuowaną w głębi posesji drewnianą willę wzniesiono przed 1914 r. (w 1910 r. lub w latach 1911-1912). Prawdopodobnie przed 1918 r. nieruchomość została zakupiona przez Kazimierza Sławińskiego, który nadał jej nazwę „Osada Kazimierzówka”. W czasie wojny polsko bolszewickiej w związku z bliskością frontu, w budynku mieściło się dowództwo I Pułku Szwoleżerów, kierowane przez płk. Gustawa Orlicz-Dreszera (do 1921). W 1935 r. willa została sprzedana Leonardowi i Stefanii Ruśkiewiczom, obecnie pozostaje w rękach prywatnych. Przed 1945 r. budynek został rozbudowany o parterową dobudówkę, po II wojnie światowej wzniesiono murowany aneks od strony północno wschodniej, a pierwotna duża działka została podzielona na mniejsze i zabudowana.

Pełny opis obiektu i jego historii oraz zdjęcia detali architektonicznych znajdą Państwo na stronie MWKZ – https://www.mwkz.pl/archiwum-aktualnosci-lista/1399