Grunty przy Kawęczyńskiej 12 (Szmulowizna / Praga Północ) miały skomplikowaną i burzliwą historię.
Pierwszym odnotowanym w księgach wieczystych właścicielem posesji gruntowej był Wolf Datyner (1907 r.) W maju 1928 r., nieruchomość przejęli w spadku Mordka Datyner, Chaim Datyner, Baruch Datyner, Lewek Datyner, Ruchla z Datynerów Menkesowa, Ajdla z Datynerów Glassowa i Złata z Datynerów Rozenwasserowa, finalnie zaś właścicielami zostali tylko Baruch i Lewek, którzy wybudowali tam budynek fabryczny o nieznanym przeznaczeniu. Po latach zmagań z problemami finansowymi obiekt został zlicytowany i w 1936 r., za kwotę 166 tysięcy złotych, kupiła go Halina Roesner.
Po przebudowie i nadbudowie w gmachu utworzono gimnazjum Roesnerowej nazywane potocznie „szkołą tramwajarzy” lub „tramwajówką”.
Budynek nie uległ dużym zniszczeniom wojennym. W zimie 1944/45 r. dowództwo Armii Czerwonej zajęło obiekt na główną siedzibę komendy oraz Trybunał Wojenny. Mieściła się tam również Prokuratura Warszawskiego Okręgu Wojskowego, co oznacza, że w tym miejscu prowadzono przesłuchania i wydawano wyroki.
W styczniu 1945 r. do budynku powróciła placówka szkolna – Państwowe Praskie Gimnazjum i Liceum Żeńskie – pierwsza w powojennej Warszawie szkoła średnia dla dziewcząt.W następnych dziesięcioleciach obiekt był siedzibą kolejnych placówek oświatowych. W 2015 r., został całkowicie wyłączony z użytkowania.
Budynek wzniesiony pierwotnie jako obiekt fabryczny stanowi jeden z nielicznych zachowanych reliktów zabudowy postindustrialnej na terenie ulicy Kawęczyńskiej. Jest również dowodem etnicznego zróżnicowania praskiej społeczności z początku XX w. a także niemym świadkiem wojennych represji.