Jest wysoka na ponad 10 metrów. Właśnie została wpisana do rejestru zabytków ruchomych

Prof. Jakub Lewicki, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego nastawnię dysponującą WZD wzniesioną w 1965 roku przy ul. Tunelowej 8 w Warszawie, w rejonie stacji kolejowej Warszawa Zachodnia.

Rys historyczny

Nastawnia dysponująca Warszawa Zachodnia Dalekobieżna (WZD) znajduje się na terenie stacji Warszawa Zachodnia. Przeznaczona jest do kierowania i nadzoru ruchu pociągów. Jej budowa wiąże się z planowaną w latach 60. XX w. modernizacją dworca Warszawa Zachodnia. Od momentu oddania w 1936 roku. miał charakter tymczasowy. Na potrzeby inwestycji władze kolei ogłosiły konkurs architektoniczny w 1965 r, do budowy dworca jednak nie przystąpiono. Zrealizowano nową nastawnię. Jej koncepcja została opracowana w Biurze Projektów Kolejowych, zastąpiła historyczny budynek nastawni z lat 30. XX w. Został przeznaczony na funkcje gospodarcze (wpisany do #rejestrmwkz 25 września 2018 r.)

Nastawnię usytuowano pomiędzy peronami 8 i 9, co dawało możliwość bezkolizyjnej rozbudowy dworca w przyszłości. W pierwszym dziesięcioleciu XXl w. przystąpiono do generalnej modernizacji stacji kolejowej. Zgodnie z projektem przy ul. Tunelowej wzniesiono nowy budynek techniczny, do którego przeniesiona zostanie nastawnia, po oddaniu go do użytku.

Budynek składa się z głównego pomieszczenia w kształcie spłaszczonego cylindra o średnicy ok. 12 metrów osadzonego na wsporniku o wysokości ok. 10 m, z przylegającą do niego klatką schodową założoną na rzucie prostokąta o wysokości ok. 15 m. W obiekcie zachował się oryginalny układ funkcjonalno-przestrzenny z główną salą oraz pomieszczeniem socjalnym, niewielkim korytarzem prowadzącym na podest klatki schodowej i pomieszczeniem sanitarnym.

Jej walory

Budynek na stałe wpisał się w krajobraz architektoniczny stacji kolejowej Warszawa Zachodnia. Jego wartość naukowa, wyrażają się w warstwie materialnej i w nowatorstwie projektu architektonicznego. To świadectwo świadomości projektantów, którzy uwzględniając planowaną rozbudowę dworca zaprojektowali budynek, zachowujący utylitarne wartości. Stanowi przykład ikonicznej architektury. Ponadto nastawnia stanowi źródło wiedzy na temat architektury tego okresu.

za; MWKZ

Portal Warszawski