12 września 1941 roku została rozstrzelana przez Niemców Helena Marusarzówna

Helena była córką Jana Marusarza i Heleny z Tatarów, siostrą Stanisława, absolwentką szkoły handlowej w Zakopanem. Już w dzieciństwie wykazywała duże zdolności narciarskie. W latach 1936-1939 była najlepszą polską zawodniczką narciarską. Siedmiokrotna mistrzyni Polski w konkurencjach alpejskich (bieg zjazdowy, slalom i kombinacja).

Rys historyczny

Od września 1939 roku uczestniczyła w polskim ruchu oporu, pełniąc od października rolę tajnej kurierki komórki „Zagroda” Oddziału Łączności Konspiracyjnej KG SZP-ZWZ do bazy „Romek” w Budapeszcie, przenosząc pocztę i przeprowadzając szlakiem górskim ludzi. Została schwytana w marcu roku 1940 przez żandarmerię słowacką i przekazana w ręce gestapo.

Była więziona w Muszynie, Nowym Sączu, w zakopiańskiej siedzibie gestapo „Palace”, w Tarnowie i w Krakowie na Montelupich. Torturowana wielokrotnie, nie zdradziła żadnej z tajnych informacji, jednakże gestapo znalazło w jej bagażu list w języku węgierskim i po wielu miesiącach skojarzyło to z osobą Stefanii Hanauskówny.

12 września 1941 roku rozstrzelano ją w Pogórskiej Woli koło Tarnowa (według innej wersji rozstrzelana 23 lipca 1941 roku w lesie Kruk w Skrzyszowie wraz z Janiną Bednarską i Stefanią Hanauskówną oraz innymi 3 kobietami).

Po ekshumowaniu jej szczątki uroczyście pochowano 27 listopada 1958 roku na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem (kw. P-I-13).

za; Historia-Wczoraj i Dziś.

Portal Warszawski