7 lutego 1831 roku, sejm Królestwa Polskiego przyjął uchwałę o fladze Polski

Na wniosek posła Walentego Zwierkowskiego, wiceprezesa Towarzystwa Patriotycznego uznano, że barwy narodowe będą stanowić biel oraz czerwień. Propozycja ta była kompromisem pomiędzy barwą biała nadaną przez Augusta II Mocnego i proponowaną przez konserwatystów, a barwami konfederacji barskiej biało-czerwono-szafirowymi proponowanymi przez Towarzystwo Patriotyczne.

Rys historyczny

„Izba Senatorska i Izba Poselska po wysłuchaniu Wniosków Komisji Sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni się łączyć Polacy, postanowiły i stanowią:

Artykuł 1.

Kokardę Narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym.

Artykuł 2.

Wszyscy Polacy, a mianowicie Wojsko Polskie te kolory nosić mają w miejscu gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były.

Przyjęto na posiedzeniu Izby Poselskiej dnia 7 lutego 1831 roku

Pod odzyskaniu przez Polskę niepodległości barwy i kształt flagi uchwalił sejm ustawodawczy odrodzonego państwa 1 sierpnia 1919 roku. W ustawie podano „Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolor biały i czerwony w podłużnych pasach równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony.

za; historykon.pl

Portal Warszawski

 

 

Przeczytaj również

Logotyp Portal Warszawski
Kontakt

Ostatnie atykuły