2 października 1944 r. upadło Powstanie Warszawskie. Podpisano układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie

2 października 1944 r., po 63 dniach heroicznego i samotnego boju prowadzonego przez powstańców z wojskami niemieckimi, wobec braku perspektyw dalszej walki, przedstawiciele KG AK płk Kazimierz Iranek-Osmecki „Jarecki” i ppłk Zygmunt Dobrowolski „Zyndram” podpisali w kwaterze SS-Obergruppenfuehrera Ericha von dem Bacha w Ożarowie układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.

Koniec Powstania i zagłada miasta

Po 63 dniach walk powstanie warszawskie zostało krwawo stłumione. Zarówno strona niemiecka jak i polska poniosły ogromne straty. Poległo i zostało rannych wiele tysięcy Polaków. Zniszczona została znaczna część miasta w tym bezcenne zabytki kultury. W październiku 1944 roku tuż po kapitulacji powstańczej Warszawy – Hitler wydał rozkaz – po całkowitej ewakuacji ludności totalne zburzenie stolicy. Podpalano i systematycznie burzono reprezentacyjne budynki muzea, archiwa, co doprowadziło z końcem 1944 roku do przekształcenia stolicy w prawdziwą pustynię. Prasa hitlerowska głosiła, że odtąd Warszawa stanowić będzie na zawsze jedynie punkt geograficzny na mapach Europy i świata.

Powstanie Warszawskie było największym wydarzeniem w historii Polaków. W całej naszej historii nie było i pewnie nigdy już nie będzie większego wydarzenia. Z tego największego wydarzenia w naszej historii wynikają też różne wielkie nauki – potrzeba będzie jeszcze wielu dziesięcioleci, wielu stuleci, żeby się z nimi zapoznać, żeby je przemyśleć i dobrze zrozumieć.

Fakty historyczne mówią same za siebie. Tysiące zabitych, rannych, setki tysięcy wywiezionych do obozów pracy, osadzonych w więzieniach, skazanych podczas fałszywych wyroków, obrócone w ruinę miasto. Czy było warto? Uważam, że większość, jak nie wszyscy ci, którzy stanęli do walki z Niemcami powiedzą, że tak! Gdyby nie powstanie zarówno okupant niemiecki jak i sowiecki uważałby, że Polacy to naród bez godności i honoru, naród, który w milczeniu godzi się na wszystko. Owszem, musiał zgodzić się na wiele, ale oto 1 sierpnia 1944 roku czara goryczy się przelała, i ów nieujarzmiony naród stanął do nierównej walki z wrogiem.

(…)

Powstanie warszawskie, mimo wszelkich kontrowersji z nim związanych, stanowi ważną kartę historii narodu polskiego. Dla wielu Polaków powstanie jest owiane legendą, a czyny i męstwo powstańców oraz ludności cywilnej stanowią przykład do naśladowania. Przez lata również nietaktem było mówienie o błędach taktycznych dowódców powstania. Powstanie jest dzisiaj wydarzeniem, na temat którego powstaje szereg prac, rozpraw naukowych, książek, artykułów prasowych. Dobrze, że doczekaliśmy się Muzeum Powstania Warszawskiego, które stanowi pomnik tych wszystkich, których prochy spoczywają w warszawskiej ziemi.”

za; Anna Górzyńska; http://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/poezja/proza%20f.html

Portal Warszawski. O krok do przodu