15 września 1944 r. od kul zginęła sanitariuszka, Aleksandra Grzeszczak „Oleńka”

Urodzona 1 lutego 1921 roku w Warszawie, córka Stefana i Marii. Absolwentka Państwowego Gimnazjum i Liceum Żeńskiego im. Narcyzy Żmichowskiej. Już w czasie nauki w gimnazjum wykazywała zainteresowanie służbą sanitarną i medycyną, kończąc kurs PCK organizowany przez Przysposobienie Wojskowe Kobiet. We wrześniu 1939 r. opiekowała się rannymi żołnierzami z wojny obronnej w Szpitalu Ujazdowskim. Była członkinią Organizacji Harcerek Chorągwi Warszawskiej.

Rys biograficzny

W czasie okupacji prowadziła działalność konspiracyjną w Szarych Szeregach. Sklep jej rodziców przy ul. Nowogrodzkiej był skrzynką kontaktową żołnierzy Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Z dużym poświęceniem prowadziła działalność charytatywną, opiekując się sierotami i samotnymi matkami w sierocińcu w Klarysewie. Od marca 1941 r. studiowała medycynę w Prywatnej Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego doktora Jana Zaorskiego (tzw. Szkoła Zaorskiego).

Pełniła funkcję drużynowej plutonu żeńskiej służby sanitarnej 2 kompanii „Rudy” w batalionie „Zośka”. Jako sanitariuszka brała udział w akcji „Sieczychy”. Aresztowana w styczniu 1944 r. na pl. Narutowicza, podczas przenoszenia broni pochodzącej ze zrzutu, więziona na Pawiaku, w śledztwie nic nie ujawniła. Rozstrzelana 30 stycznia 1944 r. w gruzach Getta. 

Na jej cześć pluton żeński batalionu „Zośka” dowodzony przez Zofię Krassowską („Zosia Duża”) przyjął imię „Oleńka”.

Siostra Stefanii, łączniczki „Stefy” z III plutonu „Felek” 2 kompanii „Rudy”, poległej 15 września 1944 r. przy ul. Wilanowskiej 1. Odznaczona Krzyżem Walecznych.

za; Powstańcze biogramy

Portal Warszawski. O krok do przodu