29 maja 1932 r. otwarto Instytut Radowy w towarzystwie Marii Skłodowskiej – Curie!

29 maja 1932 r. odby­ła się uroczystość otwarcia Instytutu Rado­wego w Warszawie. W uroczystości wzięła udział Maria Skłodowska-Curie i Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki oraz prof. Claude Regaud. Maria Skłodowska-Curie przekazała Instytutowi pierwszy gram radu wartości ponad pół miliona ówczesnych zło­tych, ofiarowany przez kobiece stowarzyszenia polonijne w USA i Kanadzie.

Rys Historyczny

Nowoczesna walka z rakiem zaczęła się od dwóch epokowych od­kryć: promieni X, dokonanego przez Wilhel­ma Konrada Roentgena (1895) oraz radu i po­lonu – przez Marię Skłodowską-Curie (1898). Maria Skłodowska-Curie stworzyła podstawy do ukształtowania się onkologii jako nauki i dyscypliny medycznej.

Grupa lekarzy skupiona w Polskim Ko­mitecie do Zwalczania Raka: Józef Jaworski, Mikołaj Rejchman, Bronisław Wejnert, Witold Żurakowski i Stefan Sterling-Okuniewski, stworzyła podstawy epidemiologiczne i or­ganizacyjne do walki z rakiem, co zaowoco­wało opracowaniem Pierwszego Programu Walki z Rakiem w Polsce. Program ten sta­wiał sobie trzy główne cele: badania nad ra­kiem, oświatę zdrowotną i utworzenie sieci placówek (instytutów, szpitali i przychodni) onkologicznych w Polsce.

Jednym z pierwszych działań tego pro­gramu było przygotowanie planów budowy placówek onkologicznych w Warszawie i w większych miastach ówczesnej Polski (Wilno, Kraków, Lwów, Poznań, Łódź i innych). Dzie­wiątego marca 1923 roku Polski Komitet do Zwalczania Raka powołał “Komitet Daru Na­rodowego im. Marii Skłodowskiej-Curie w celu zbudowania Instytutu Radowego w War­szawie”. W skład Komitetu Daru Narodowe-­go weszli m.in. marszałkowie i wicemarszał­kowie Sejmu i Senatu, członkowie Rady Mi­nistrów, przedstawiciele duchowieństwa róż­nych wyznań oraz instytucji i towarzystw na­ukowych.

Pierwsze posiedzenie Komitetu otwo­rzył prezes Polskiego Komitetu do Zwalczania Raka Henryk Barylski. Obradom przewodni­czył Marszałek Senatu Michał Trąpczyński, ho­norowym prezesem Komitetu został Prezydent Rzeczypospolitej Stanisław Wojciechowski.

Początek

24 grudnia 1923 roku Polski Komitet do Zwalczania Raka zwrócił się do społeczeństwa polskiego z apelem o składanie ofiar na “Dar Narodowy dla Marii Skłodowskiej-Curie.” Da­rem tym winien stać się Instytut Radowy jej imienia. Była to odpowiedź na wypowie­dziane przez Marię Skłodowską-Curie w Pa­ryżu, w czasie uroczystości dwudziestopię­ciolecia odkrycia radu, zdanie: “Moim naj­gorętszym życzeniem jest powstanie Insty­tutu Radowego w Polsce”.

Zebrane przez Komitet pieniądze po­zwoliły na rozpoczęcie budowy pod koniec 1925 roku. Projekt planów budowy Instytutu opracowano przy udziale Marii Skłodowskiej­-Curie i prof. Claude Regaud, dyrektora Insty­tutu Radowego w Paryżu. Makietę Instytutu eksponowano na Powszechnej Wystawie Kra­jowej w Poznaniu w 1925 roku. Uniwersytet Warszawski podarował duży plac pod budo­wę Instytutu przy ulicy Wawelskiej.

Na uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod budowę Instytutu w dniu 7 czerwca 1925 roku przybyła Maria Skłodow­ska-Curie. Udział wzięli: Prezydent Rzeczypo­spolitej Stanisław Wojciechowski, przedstawi­ciele najwyższych władz państwowych i sto­warzyszeń, ambasador Republiki Francuskiej oraz rzesze mieszkańców Warszawy.

Postęp prac budowlanych był dość szyb­ki, także 17 stycznia 1932r. przyjęto pierwsze­go chorego do leczenia, a 29 maja 1932 r. odby­ła się uroczystość otwarcia Instytutu Rado­wego w Warszawie. W uroczystości wzięła udział Maria Skłodowska-Curie i Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki oraz prof. Claude Regaud. Maria Skłodowska-Curie przekazała Instytutowi pierwszy gram radu wartości ponad pół miliona ówczesnych zło­tych, ofiarowany przez kobiece stowarzyszenia polonijne w USA i Kanadzie.

Pierwszym dyrektorem Instytutu został dr med. Franciszek Łukaszczyk. Pod względem finansowym Instytut miał być jednostką samowystarczalną, okresowo jedynie dotowaną przez utworzone wcześniej Towarzystwo Instytutu Radowego im. Marii Skłodowskiej-Curie.

W roku 1932 w skład tego Towarzystwa wchodzili m.in.: prof. Ludwik Paszkiewicz (prezes), dr Bronisława Dłuska – siostra Marii Skłodowskiej-Curie (skarbnik), dr Józef Skłodowski (brat Marii), prof. Kazimierz Białaszewicz, prof. Adam Czyżewicz, doc. Alicja Dorabialska, prof. Wojciech Świętosławski, doc. Adolf Wojciechowski, prof. Franciszek Czubalski oraz dr Zofia Garlicka.

za; Instytut Radowy

Portal Warszawski. O krok do przodu