Spacerkiem po sto tysięcy – chętny?

Pomijając tę ocenę, trzeba podkreślić, że budżet obywatelski jest instytucją niesprawną z zupełnie innego powodu. I można by uczynić tę instytucję bardziej sprawną. I strawną. Wystarczyłaby jedna drobna zmiana, o której będzie dalej. Ale tymczasem wróćmy do projektu, który otworzył ten post.

Pewien aktywista ubogacający Warszawę pomysłami z budżetu obywatelskiego postuluje postawienie tysiąca ławek za bagatela! dwa miliony osiemset tysięcy złotych, czyli po 2800zł za ławkę. Drogo? Jeśli wpisać w Google hasło „ławka miejska cena”, wyskakują wyniki od 400 do 650zł. Oczywiście, ławkę trzeba przewieźć i ustawić, ale czy taka usługa rzeczywiście kosztuje ok. 2200-2400zł za jedną ławkę!? Biorąc pod uwagę, że ławki będą stawiane partiami, jednostkowy koszt transportu i ustawienia nie przekroczy 200zł na ławkę. Gdzie znika pozostałe ok. 2000zł?

Nie wiemy. Szczegółowość kosztów projektu ogranicza się do stwierdzenia „średni koszt postawienia jednej ławki warszawskiej to 2800zł”. I już. Być może za tą kwotą kryją się dziesiątki tabelek Excela i setki stron raportów inżynierów, ale musimy uwierzyć na słowo, że ta „wycena” nie powstała metodą „sufit – podłoga – sufit”.

Ale co z tymi spacerami?

Aby ławkę postawić tam, gdzie trzeba, najpierw trzeba tam pójść i popatrzeć. I to kosztuje dodatkowo 100 tysięcy złotych. Łącznie 80 spacerów, czyli po 1250zł za spacerek. I za raport ze spaceru! Co prawda, logika podpowiada, że skoro autor pomysłu już dziś wie, gdzie trzeba się przejść, aby postawić ławkę, to równie dobrze mógłby od razu podać tę lokalizację w cenie 0 złotych. Ale najwyraźniej logika też poszła na spacer.

Zatem za nasze pieniądze ktoś dostanie 100.000zł za spacerowanie po Warszawie. Zakładając dwie godziny łącznie na spacer i na raport o treści „postawić tutaj”, wychodzi 100 tysięcy złotych za 160 godzin pracy. Czyli miesiąc pracy na etacie. Ręka do góry, kto zarabia 100 tysięcy złotych miesięcznie? Zaczynam rozumieć, dlaczego zdaniem byłej minister Bieńkowskiej tylko idiota pracuje za 6000zł na miesiąc.

No dobrze, ale przecież pomysł musi przejść przez głosowanie… I tu zaczyna się zabawa. Bo głosować można tylko „na tak”. Jeśli zatem autor pomysłu zmobilizuje odpowiednio dużą grupę ludzi, którzy go poprą, to już niedługo będzie mógł zainwestować 250zł w nowe buty. Zwróci mu się z nawiązką po pierwszym spacerze.”

Paweł Budrewicz